28 Mayıs 2013 Salı

Biz 2 olduk :)


Not: Bu post,; derin duygular, düşünceler, tavsiyeler içerir.

Uzun uzun anlatmayacağım kim kimdir, ne nedir, bi ilişki nasıl yürümelidir diye… İlişkiler hakkında ahkam kesmek kimseye düşmez.

Ama söylemek istediğim şeyler var…

Güzel ilişki kavramına az rastlar olduk etrafımızda, bu yüzden de olumsuz düşünce kalıpları yerleştirdik aklımıza
 – en azından benim için öyleydi-

Sonraları fark ettim ki bu düşünce insanın içinde olduğu şartlarla da ilgili biraz.
İnsanın mıknatıs misali kendinde olanı çekmesi gibi…

...

Sosyal medya, hayatımıza bu denli girdiğinden beri başka hayatları gözlemler olduk. İnanın kendi mutluluğum gibi seviniyorum başka insanların mutluluğuna.

Güzel olan yaygın olsun, örnek olsun istiyorum!

Çünkü bizim toplumumuzda genelde acılar, üzüntüler kutsanır; 
mutluluklar kıskanılır ya da er geç bozulacağına inanılır.

Biri üzgün olduğunu söylese kimse çok şaşırmaz, ama mutluluktan kahkahalar atsa herkes merak eder nedenini.
Kötü niyetten falan değil bu, bize böyle öğretildiğinden…

Bir çocuk düşünün…
Çocuklar mutlu doğar.
Ama mutlu olduğu için taktir edilmez.
Çünkü; kimse onun neden mutlu olduğu üzerine kafa yormaz.
Bir çocuk en fazla istediği yapılmadığında mutsuz olur, ağlar.
O zaman anne-baba üstüne titrer.
Ağlatmaz onu ve çocuk ağlamanın isteklere ulaşmanın yolu olduğu keşfeder.

Acı, üzüntü kutsanır… Ta o zamandan beri…

 ...

Üzüntü değildir doğru olan.
Mutluluk yadırganacak bir şey değildir.
Her şey kötü değildir.
Güçlü olmak gerekmez her zaman.
Kimseye güvenilmez diye de bir şey yok.

Bunların hepsi içiçe olan şeylerdir. Birbirlerinden ayırmak şart değil!


Olabilir, hiç bitmeyecekmiş gibi başlanan ilişkiler bitebilir, hayal kırıklıkları yaşanabilir, “iyi ki”ler, “keşke”ler dönüp durur aklımızda ve hiç biri son değildir.

Her annenin çocuk büyütme yöntemi farklı olduğu gibi şüphesiz herkesin de kendi doğrusu vardır kendi ilişkisi adına. … Ben isterim ki herkes az çok birşeyler söylesin bu konuda da.
Fikirler paylaşılsın…
Çünkü bir çocuk nasıl büyüyorsa bir ilişkide öyle büyüyor.

Mutluluğumu paylaşacağım diye ahkam kesmiyorum; sadece şunun altını çizmek istiyorum, insanın sevgisini içinden geldiği gibi gösterebildiği,
 ego savaşlarına yenilmediği, hayatının en önemli strateji oyununu oynuyormuşçasına taktikler geliştirmediği biri varsa hayatında 
gerçekten şanslıdır.
...



25.05.2013’ te 2 olduk biz.

Saymakla bitmeyecek kavgalar ettik.
Hiç geçmeyeceğini sandığımız kırgınlıklar yaşadık.
2 saatten fazla küs kalmadık.
Birbirimizi hiç yanıltmadık.
Birbirimizi dinlemekten bıkmadık.
Birlikte hiç sıkılmadık.
Üzüntümüzü de sevincimizi de paylaştık.
Kısacası güzel ve sağlam bir yaş aldık.



sevmemin nedeni “O”

Bir nedeni yoktur derler sevmenin. Büyük yalan! Sevmenin sebebi vardır. Büyük sevgileri taşıyabilen kalbi yeter sevmeye… Güven veren her sözü, dürüstlüğü, eğlendiren gülüşü, dimdik duruşu… Ölene kadar yanımda olacağını bilmenin huzuru, zorla içirmeye çalıştığı her damla su…

Kalbimdeki 2, hayatımdaki 12. yılın kutlu olsun…











Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...